“İnsanlık, kendini öldüren ilk insan tarafından ihanete uğramıştır. (…)” Piç, Hakan Günday, Doğan Kitap, İstanbul, 2013, s. 11 “(…) Kimseyi rahatsız etmeyi sitemedi: ‘ Domino taşlarından oluşmuş zincirin bir ucu geçmiş, diğer ucu gelecek. Yıkılıyorlar teker teker ve şimdiki zaman kalıyor ayakta. Geçmiş ve gelecek sıkıştırdığı için, ayakta kalan sadece şu an.
Devamı
Oluyorum Bekliyorum Mesela Godot’yu O zaman uzadıkça uzuyor zaman Uzadıkça uzuyor Sonra duruyorum Torino Atı gibi ve artık hiçbir şey beklemiyorum ama o zaman da geçmiyor zaman Sonra yapıyorum Yapıyorum Yapıyorum kan içinde kalıncaya kadar yapıyorum Koşuyorum koşuyorum koşuyorum ter içinde kalıncaya kadar koşuyorum Sonra yoruluyorum yine duruyorum ve görüyorum hiçbir şey olmamış hiçbir şey olmuyor hiçbir şey benden başka hiçbir şey Olan biten yalnızca benim O zaman uyuyorum Düş oluyorum Kabus oluyorum Sonra uyanıyorum ve anlıyorum Olup olacağım bu Olup olacağım bu Olup olacağım
Devamıhttps://www.youtube.com/watch?v=PohXQZDIQfQ&t=23s Neden mi? Neden mi söylüyorum? Neden mi konuşuyorum? Neden mi? Neden mi kaydediyorum? Aslında işin özü şu: İyi bir şair değilim ve büyük şairler görüyorum, gerçekten. Öyle kelimeler seçiyorlar, öyle bir cümle kuruyorlar ki böylesi tarihte kurulmuş olamaz. Sadece cümlenin kurulması değil zaten mesele. Mesele şu: Öyle bir söylüyorlar ki
Devamı
“KAPANMIŞ FIRTINALARDAN Eski, köhnemiş bir vagon muyum ki ben Atıyor üstüme fazlasını atığını herkes. Serserş mayın gibi gittiği yeri bilmeyen Bu yorgun gövdemle ulaşılmıyor menzile Sokak serserisi değilim, ipsiz sapsız da Ama neden yalpalıyor kaygılarla dolunca Kalbim, dayanmıyor bu çektiklerime Fazladır çektikleri çoğalıyor üst üste. Kırk üçümde bungun bir hava basıyor beni Elim kolum havada asılı gibi inmiyor yere. Günlük kaygılar,
Devamı
"(...) kavmim kadar ümmiydi babam ya da herkes kadar sis. (...) (...) çünkü yalnızlık eski kıbleydi doğu'da (...) (...) (...) çünkü lazım gelirdi ki hiçbir söz bizi töhmet altında bırakmasın ya da kurulanmasın çoğunluktan arta kalan gözyaşları.. (...) (...) her baba aslında bir imadır oğluna. (...) (...) (...) oysa nasıl da yalandı geçtiğim ayetler bunca küf, bunca batık ve sır neyi söylerdi (...) günüm ve zamanım nerdeyse orda tamamım nerdeyse şer meleklerim orda
Devamı
İşin ilginç yanı Tanrı bazen kendini yokluğuyla ispat eder. Hani sevgidir ya Tanrı, bazen Tanrı kendini sevginin yokluğuyla ifade eder; hatta kötülükle, lanetle, gazapla… Öyle ki Eski Ahit’te yazdığı gibi “O zaman seni cezalandıranın ben RAB olduğumu anlayacaksınız” der. Ne zaman anlayacaksınızdır onun Tanrı olduğunu? Hiçbir şeyiniz kalmadığında; her şeyiniz
Devamı
“(…) İlk dizelerini onsekizinde yazan, bunun yanı sıra resim ve müzikle de ilgilenen ozan, inatçı bir direnişle şiir yazmayı sürdürdü. Yazmaya başladığı sıralar edindiği çalışma disiplini, onun kişiliğini belirleyen etken ve niteliklerden biri oldu yaşamı boyunca. Şiir onun için bir boşalmadan, bir kurtuluştan daha çok varlığının tek amacıydı sanki. (…) ÖZDEMİR
Devamı
“ALIŞKANLIK ADALARI ara sıra bir bıçak gibi saplanan bunalmaları yakılan bir kibrit, ciğerlere doğru dumanlı yolculuklar, kendisiyle başbaşa kıyasıya bu kaçıncı hesaplaşma, çaresiz başka bir iskele arayışı, iki deniz arası gelgitlerde kurulu bir çilingir sofrası, fırtınalı kadehte aldatan huzurlarla, geçip kendinden sonra vahim bir sonbaharın eliyle intiharı, ya da bir kış masalı, bir hayli alaturka, sözleşmiş gibi eğreti loş bir
Devamı
“(…) işte gerçek acı ama gerçek dünya hiçbir zaman akıllanmayacak (…)” başka akıl peşinde, İzzet Yaşar, Komşu Yay., İstanbul, 2010, s. 7 “ekşi zaman şiir dediğin nedir ki uzanıp kendi tüyleriyle oynamaktan başka (…) madem ki bu akıl beni kan içinde bırakmış başka akıl peşinde koşuyorum (…) tarih insan etinden yapılmıştır iştahlı okurun ağtabakasına sunulur” agy s. 9-12 “(…) babanın hükmü boş laf senin sözüne kandım (…) göklerin
Devamı
