Deniz Olmalı

… Bulut mu olsam, gemi mi yoksa

Yosun mu olsam, balık mı yoksa

Ne o, ne o, ne o,

Deniz olunmalı oğlum…

Ruhum suyun üzerinde yaşıyor. Tam denizin üstünde. Ayaklarımın altında suyu hissediyorum. Hoş sadece benim ruhum değil, aslında her ruh su üstünde yaşar da farkında olmaz. Sanır mısınız ki kara da yaşayan ruhun yolu bir hayat yolu olsun? Yıllardır deriz, insan yokuşu bir çıkar bir iner… Bir çizelge gibi düşünürüz yolumuzu. Tıpkı kalp ritmimizi ölçen holterin gösterdiği çizgiler gibi. Hatta inişler de üzüldüğümüzde bir dost eli okşar sırtımızı, gülümseyerek hayat belirtisi gösterdiğimizi söyler. Eleştirmiyorum aslında bu düşünceyi. Aksine oldukça eğlenceli bir bakış…

Merak etmiyor musunuz, hayatımızın akışını resmettiğimiz o inişli-çıkışlı, engebeli yolların her biri birer toprak parçası iken nasıl canımızı acıtabilir diye? Hem bastığın yer aynıyken, yönünün değişmesi seni neden ilgilendirsin ki? Yani beni. Yanlış anlama sevgili okur. Seni kendimden bildiğim için böyle rahat konuşuyorum.

Evet, benim ruhum suyun üzerinde yaşıyor. Bedenim ise üzerinde bulunduğum şu güzelim, mis gibi kokan toprak parçasında. Buradayken suya olan özlemim bundandır. Yahut çıplak ayaklarımla toprağa bastığımda, suyu hissettiğimdendir huzuru buluşum. Biliyorum sevgili okur, sende benim gibi hissediyorsun.

Bedenin sahip olduğu tek şey vardır: Ruh. Deniz güzeldir, okyanus güzeldir. Deniz olmak da güzeldir, okyanus olmak da… Ancak sanıldığı gibi kolay değildir. Her daim hareketli, yönü ansızın değişen, her hareketinde ucu sivrilen bir akışkanın üzerinde olmak kolay değildir. Bir bakmışsın yüzeyinde batıya dökülür sular, dibinde ise doğuya… Yüzeyi bir dalgalıdır, bir durgun. Dalgasının boyutları bile değişir. Mevsimi yoktur dalgalarının. Yazı, kışı, baharı birdir. Mesela yazları Ege’de dalga sörfü yaparsın.

İnsanın huyu neden farklılık gösterir düşündün mü hiç? Suyu farklıdır da ondan. Güzel ülkemin güzel insanlarını bir düşün. Akdenizli’nin sakin ruhu Karadenizli’de var mı? Yok. Olmaz. Ne kadar uğraşırsan uğraş olmaz. Çünkü onların içtiği su, yüzdüğü su, yürüdüğü su farklı…

İşte bu sebeplerden dolayı benim ruhum, öyle zannediyorum ki senin ruhun da, su üzerinde yaşıyor. Evet, okyanus olmalı insan. Ama önce ruhunun gezindiği suları tanımalı, onlarla barışmalı, onları sevmeli… Kendini tanımalı, kendiyle barışmalı, kendini sevmeli… Henüz yüzeydeyim. Bu nedenle içimdekileri daha fazla dökmeyeceğim. Öyle zannediyorum ki, biraz daha buradayım…