Mutluluk !
Mutluluk eyfel kulesinin tepesinde
Mutluluk pizza kulesinin yamuğuyla yere bakan dik açısının üçgeninde
Mutluluk rio’daki kutsal isa heylelinin avucunda
Mutluluk amerikadaki özgürlük heykelindeki meşalede
Balatta bi sokakta
Cihangirde bi yokuşta
Barcelonada bi caddede
Pragda bi barda
Tophanede bi marpuçta
Milanoda bi kafede
Kabataşta bi vapurda
Beşiktaşta rakıda
Maldivler de bi kumsalda
Emin önündeki balıkta
Kanlıcada yoğurtta
Fransada bi kadehte
Nevizade deki masada
İskoçyadaki yıllanmış viskide
Pierloti tepesinde içilen bi bardak çayda.
Mutluluk.
mutluluk yanındakiyle mutlu olabildiğin heryerde herşeyde aslında.
Ama mutluluk bu dünyada değil
Mutluluk bu dünyadaysa yanındakiyle değil
Yada yanında kimse yok !
Mutluluk hazerfenin mutluluktan uçtuğu itfaye kulesinde yani galatada.
Bir rivayete göre galata kulesine çıkan aşıklar evlenirlermiş
Ben çıktım bi bok olmadı..
Üstünede terketti giderken ne kadar yalvarsamda mutluluğumu bırakmadı benimle.
Onuda yanında götürdü
Hayaller kurardım ben mutluluğumla
mutlu hayaller,
O gitti
Mutluluk gitti
Hayaller gitti
Bi baktımki bi köşe başında
Bi yağmur altında
Bi gece yarısı
Bi ayaz rüzgarda
Kalakalmışım tek başıma kapkaranlık bi yerde.
Ne yanımda ne içimde bişey kalmış.
Ayaklarım ıslanmış
Saçlarım bozulmuş yağmurdan…
hava soğuk
Ama montum elimde
Çünkü biraz önce benden ayrılan beni terkeden kadın üşümesin diye omuzlarına atmıştım
Ona giydirmiştim ellerimle gözlerine bakmıştım önünü iliklerken.
Keşke giderken montumuda götürseydi..
Ne büyük bi yük bıraktı avuçlarımda
Onun kokusuna bulanmış bi mont
Hava insanlığa göre soğuk
Romantik çiftlere göre kahve yudumlayıp camdan dışarı izlemelik.
Bana göre cehennemdi.
Yüreği yanarmış bi insanın
Hemde kavrulurmuş
Başına gelmeden bilemezmişsin
Benim geldi
Yüreğimde bi volkan patladı
O ağlayıp evine koşarken
Ben arkasından bakakaldım ateşler içinde
40 derecede havale geçirircesine
Çok istedim koşmayı koşarak bu dünyadan kaçmayı
Çıktığım yere girip cenin şeklinde orda yaşamayı annemde annemin karnında.
Karanlıklar içinde yaşlanmayı
Doğmadan büyümeyi yürümeden ölmeyi istedim
Çok isterse yapar insan
Başarırdımda sanırım, ama koşucak gücüm kalmamıştı.
Onuda götürdü giderken.
Neyse konu saptı..
Mutluluktu dimi konu
Elle tutulur gözle görünür bişeymiydi
Bilmiyorum yada hatırlamıyorum
Şimdi ne mutluluk var hayatımda
Ne mutlu insanlar
Herkes bi yarım kalmış
Herkes bi yaraya bandaj olmuş
Bi yarayı sarmak için vucudunda kapanmaz yaralar açmış
Mutluluk güzel şey beee
Bulursanız bigün sakın bırakmayın olurmu
Tutun sarılın sarmalayın onu
Çekin kendinize
Sokun içinize
Sonra tıp deyin
tıppp çocukken yapardık ya hani aynı öyle
Tıpp diyip kapatın ağzınızı burnunuzu nefesinizi tutar gibi tutun salmayın ciğerlerinizden.
Çünkü bulduğu ilk boşlukta kaçar mutluluk
Sizde buna kısmet dersiniz
Kader dersiniz
Takdiri ilahi dersiniz.
Hayırlısı dersiniz
Dersinizde dersiniz
Kalbiniz diyemez ama
Ağzınız der
Millet der
Çevrenizdekiler der
Sonra ağzınız yorulur
Millet gider
Çevreniz tenhalaşır
Siz yalnız kalırsınız.
İşte o zaman…
Kalbiniz konuşur tekrardan..
UNUTTUN MU ?
Misafir Yazar: BuluT
