Tadilatı yeni bitmiş iki oda bir salon evdik senle, bir kaç eksik aksesuar kalmıştı parmağımıza uygun alyanslar gibi. Aramızdan yol geçti, aramızdan insanlar geçti. Aklımın kırılma noktası oldu bu veda. Artçıları devam eden depremden kalan bir yanı çökmüş kalemin surlarına astım senli hayallerimi. Yüreğimin ateşiyle kundakladım dokunduğun günlerimi. Yalnızlıktan boynunu bükmüş ne kadar sokak hayvanı varsa, hepsinin başını okşadım. Öyle duygular besledi ki bu yüreğim, geleceğim çok aç kalmış. Sevmeler herkes içindir, sen yeter ki edebinle sev.! Yüreğinin bildiğinden şaşma ki, bir gün o yüreğin aklını başına getirecektir elbet.
