Erdem Bayazıt

Şiirler, Erdem Bayazıt

“(…) Bütün şehir çöküyor yüzünde bir insanın Şehir boğuluyor içinde insanların kan gibi bir sesle Mor bir kabus çöküyor üstümüze Parkta son ağaç da ölüyor intiharı hatırlatan bir ölümle. (…) (…) Akıl bir akreptir intihara hazır. (…) Şehirde evler olurdu sıcak odaları olurdu evlerin (…)” Şiirler, Erdem Bayazıt, İz Yay., İstanbul, 2008, s. 15, 19 “(…) Sonra toprak sıkışır sıkışır taşar da renk

Bu şehirden gidiyorumDuvarları çatlakEn iyisi yürüyerek gidilirErdem Bayazıtİnsanlar taş gibi bana yabancıKara ağaç gibi bağlıyımkaranlik dualarKARANLIK DUVARLAR her taraftakurbetde yabancilikÖLÜ VAKİTLERİ YAŞAMAKŞiirleryabancilik cekmek Devamı