1997’nin nisanında Kaan’ın bir kısmı İzlek Dergisi’nde yayınlanmış, Gizdüşüm dosyasında yer almayan şiirleri Ka n adlı bir kitapta toplanıp İzlekçiler tarafından basılacaktır. Böylece Kaan ölümünden sonra ikinci şiir kitabını da çıkarmış olacaktır. 1999’a geldiğimizde vakıf ve İzlek dergisi dağılır. Bunun pek çok sebebi olabilir. En başta bunca maddi imkansızlığa rağmen amatör
Devamı
İzlek dergisinin izleği Kaan’dır dersek fazla da abartmış olmayız. Öyle ki derginin çıkacağından habersiz olan ve sonra sürekli yazarlarından biri olacak olan Aslıhan Ünlü vakfa bir mektup yazacak ve derginin ilk sayısında basılan mektupta şöyle diyecektir: Kaan İnce’nin şiiriyle ilk kez Varlık’ta tanışmıştım. Kısa süre sonra öldüğünü öğrenince neler hissettiğimi şu
Devamı
Vakıf, aynı yılın Ekim ayında İzlek dergisini çıkarmaya başlayacaktır. İzlek Dergisinin yayın hayatına başlamasıyla ilgili ilk sayıda Ayda Erbal şunları yazmış: Erguvan rengi bir Ankara akşamı… Heyecan dorukta… Bir dönemdir konuşuyorduk bunu ama… Yazının kan kaybından öleceği; medyanın doludizgin, durdurak bilmeden sağı solu kirlettiği, insanları sersemletip düşünmemeye yönelttiği günlerde bir dergi…
Devamı
1992 yılı Kaan’ın kendi ölümüne koşarcasına şiir üzerine yoğunlaşacağı son yılı olacaktır. Dersane bitmiş ama Nizamettin Hoca’yla ilişkisi kesilmemiştir Kaan’ın. Öyle ki bu senenin ilk altı ayında Kaan ile Öğretmeni Nizamettin Uğur’un çevresinde arkadaşları Ülkü Çadırcı (Doğanay), Gökhan Tok ve Ayda Erbal’dan oluşan ve Kızılay/ Sakarya çevresindeki Balkan Kıraathanesi’nde her
Devamı
Murat İsmet Tunçer de Nizamettin Uğur da yenilmiş devrimci kuşağın temsilcileridir, tıpkı Ahmet Telli gibi. Yenildik; Şimdi kim bilebilir zakkumun O kekre tadını bizim kadar Tenimize sinmiş sülfür kokusunu Soluğumuzdaki cıvayı kim duyar[1] 12 Eylül uzanılsa dokunulacak gibi duran devrimi silip düpürmüş; geride kabuğuna çekilmek zorunda kalmış eski devrimciler bırakmıştır. Fakat bu
Devamı
Kaan’ın asıl yol göstericisi Nizamettin Uğur olacaktır birçok genç edebiyatçının yaşamında olduğu gibi. Pek çok edebiyatçıya gençliğinde Nizam Hoca, yol gösterici ve yönlendirici olmuş; onları çalışmalarında teşvik etmiştir. İzlekçilerden Serdar Aydın şöyle yazar Nizam Hocası hakkında: (…) Kaan’ın ilk şiirlerini okuyan ve onu şiir denemeleri yapması, yeni şiirler yazması için yönlendiren
Devamı
İmdi önce Tunçer’in yaşamöyküsüne kısaca bakalım. Murat İsmet Tunçer, 21 Ağustos 1951’de Ankara’da doğar. Tunçer, Namık Kemal İlk ve Ortaokulu’nda okur. Ortaokul öğrenimi görürken, Polis Koleji’nde Nazım Canca’nın öğrencisi olarak judoya başlayacaktır. Cumhuriyet Lisesi 1. sınıfını okuduktan sonra babasının görevi dolayısıyla ailesiyle birlikte gittiği Afyon’da 2. ve 3. sınıflarını okuduğu
Devamı
Burada bu yazıya başlarken bende tutukluğa sebep olan o ifadeye geri dönelim: ““Teorilerden, ölmüş yazarlardan, acıdan beslenenlerden, dedikoduyla büyüyüp ödülle taçlandırılanlardan, tezgahtan geçen edebiyattan ve edebiyatçıdan köşe bucak kaçarak yolumu bulmaya çalışıyorum.”[1] Halbuki “Bizler insanla yaşıyoruz”dur, “insanlıkla yaşıyoruz”dur, “yalnız dirilerle değil ölülerle de yakınlığımız var”dır. Hatta “Dirilerden çok ölülerle konuşuyoruz”[2]dur. Nihayet
Devamı
Ben baktığım zaman –yani Kaan İnce adıyla ilk karşılaştığımda- Vikipedinin bu kategorisinde Chatterton’un ( bu genç yaşta birden ünlü olup sonra dibe vuran genç şairin de enterasan bir hikayesi var. Onun da şiirlerine ulaşmaya çalışmış ama sadece hakkındaki bir romanın Türkçeye çevrildiğini görmüştüm) da ismi geçiyordu sanırım. Nihayet Vikipedi’nin bu
Devamı
