yaşlı kitap, Yavuz Özdem
“(PARANTEZDE) Okuldayım Memurlar da orada. Koridor kendi zamanımdan kalma yüzler kadar asık suratlı. Yetişkinim ve sesler görüyorum üstüme dökülen. Çocuğum; ama zihnimde bir mezar; Tarih yazıyor öğretmen. Bu rüya, Tarihi donduran öğretmeni verdi bana. Kabus gibi. Böyle uyandım. Paranteze sıkıştırılmış.” yaşlı kitap, Yavuz Özdem, Şiirden Yay., İstanbul, 2014, s. 29 “(…) Yorulmuşum Sesler simisyah” agy s. 53 “(…) Herkes asıldığı yaşta kalır (…) Mevsim Uzak bakışlar mevsimidir avludan Mesafeler boş Dalıp gider göllere kendi iklimini sürmüş
Devamı