Yalnızlıklar, Hasan Ali Toptaş
“(…) Ama, müfrezeler kocaman bıyıklarını (-ki, yüzde taşınan birer devletti bıyıklar) oynatarak kovarlardı beni; (…) Müfrezelerin peşimde olduğu kaçmamdan belliydi çünkü; koşmalıydım ben ve koşardım ve bir süre sonra koşa koşa, koşmak durmaya benzerdi. Durmanın dışında koşmak bulamazdım o anda; dururdum ve bir uçurum dolanırdı ayak bileklerime. Yalnızlık, uçurumları giyinmektir biraz da.” Yalnızlıklar, Hasan Ali Toptaş, İletişim Yay., İstanbul, 2012, s. 19,
Devamı