“(PARANTEZDE)
Okuldayım
Memurlar da orada. Koridor
kendi zamanımdan kalma
yüzler kadar asık suratlı.
Yetişkinim ve sesler görüyorum
üstüme dökülen.
Çocuğum; ama zihnimde bir mezar;
Tarih yazıyor öğretmen.
Bu rüya,
Tarihi donduran öğretmeni verdi bana.
Kabus gibi.
Böyle uyandım.
Paranteze sıkıştırılmış.”
yaşlı kitap, Yavuz Özdem, Şiirden Yay., İstanbul, 2014, s. 29
“(…)
Yorulmuşum
Sesler simisyah”
agy s. 53
“(…)
Herkes asıldığı yaşta kalır
(…)
Mevsim
Uzak bakışlar mevsimidir avludan
Mesafeler boş
Dalıp gider göllere
kendi iklimini sürmüş bir çocukluk
Ve gizli müziği çocukluğun
(…)”
agy s. 59, 60
“(…)
Nice biriktirmişim meğer
Bakamadığım her idamı
(…)”
agy s. 64
“GÜMÜŞ MERDİVEN
Cemal Süreya’ya
Acılar dibe çöker sürgünde
(…)”
agy s. 72
“(…)
Cevabı zaman verecek
Belirsizlik ona yakışır
…
(…)”
agy s. 74
