“(…) Bundan sonrasına gelince, Resulullah’ı (sav) 627 yılında Muharrem ayının sonlarına doğru Şam’da, bir mübeşşirede gördüm. Elinde bir kitap vardı ve bana şöyle buyurdu: ‘Bu kitap, Fususu’l Hikem‘dir. Bunu alıp insanlara götür ki ondan faydalansınlar.’ dedi. Ben şöyle dedim: ‘ İşitip itaat edilecek olan, Allah ve Resulü ve aramızdaki emir sahipleridir
Devamı
AŞKTAN İmgelerde yaşanacak aşk bırakmadım Tüm güzellikler donup kalıverdi karşımda Hüzün kaçıyor penceremden koşarak Ölüm kayboldu geceye karışıp Bir kolunda gözyaşı diğerinde acıyla Kaan İnce Kaan’ın Ka n izlerini bu kadar sürdükten sonra hiç tereddütsüz diyebiliriz ki bu kitaptaki şiirlerinin çoğunun ardında büyük bir aşk acısı vardır. Büyük ihtimalle bu şiirler Kaan’ın fakültenin birinci yılında yaşadığı sevda
Devamı
Tutuklu kollarım Şu gümüşten kapısını kırarken Ölümün En önde ben mi vardım? Çok acı bir can çekişmeydi Yüreğimin ortasında eriyen Bürüdü geceye, ölüme benliğimi Korkunun kemirdiği yeri Kaan İnce Zaman Kıskacı şiirinde bambaşka bir Kaan çıkar karşımıza: “Kabristan durağında inecek yok”[1] diyen bir Kaan şaşırtır bizi.Ecel misafir geldiğinde sevdanın şerefine ölüm oyununu kazanmak isteyen bir şairdir bu defa Kaan.
Devamı
Kaan şiirinde aşk, gece ve ölüm birbirine bağlanmıştır çözülmezcesine: “Ölüm kokusu karışıyor yüreğimden gelen gül kokularına”[1] Bu üçlemenin ortasında bir mit kahramanına, bir yarı tanrıya dönüşür şair: Ölümün oğlu ve gecesi sevinin. Sevinin gecesidir artık, hem de son gecesi. Gecenin ölümü imlediği yerde aşkın dirilmemecesine öldüğü gece rolünü oynamaktadır Kaan.
Devamı
Türkçede Gadamer’e Önsöz (…) (Gadamer, blog.) Dönemin başka birçok entelektüeli gibi Stefan Georg çevresi diye bilinen çevrenin içinde yeraldı: “Şair Stefan George’un üzerimde çok güçlü bir etkisi vardı.” (…) (…) Felsefe kişinin kendi cehaletini kabulüyle başlar ve biter. Hüsamettin Arslan – İsmail Yavuzcan” Hakikat Ve Yöntem I. Cilt, Hans-Georg Gadamer, Çev: Hüsamettin Arslan –
Devamı
Sevdim ve gittim yolum aydınlık olsundu tırnaklarımdan doğan akrebin oniki boğumu umuduma ölüm sundu Kaan İnce Yaşama Sebebi bir kadın mıdır Kaan’ın. Yaşama Sebebi şiirinde bir aşkın izleri görülür gibi olur belli belirsiz. Aşk ki uyuşturucuların en büyüğüdür; anlamsızlığı güzellikle; umutsuzluğu sevgiyle örter. Gerçek bir aşktan her anlamda dönüş yoktur ki “bu aşkın dönüşü yoksa”
Devamı
Hemen hemen tüm şairler için ilk kitap kaçınılmaz bir tehlikedir. Bir süre sonra şiiri tıkanan ve bir heves olarak kalan kişiler için bir ömür boyu sızlayacak bir yara; şiiri bulan ve sürdürenler içinse ilerde, “Ah keşke acele etmeseydim.”, “Şimdi olsa pek çok şiiri çıkarırdım.” denilen bir maceradır.[1] der Şükrü Erbaş. Bu
Devamı
(…) çatısı sözlerden ibaret ufkum, intihara yükselen o taşkın suskunluk ve eczasız sanrılar köşetaşlarımı kanla yonttu benim. Alıcısı ölmüş bir mektup, bende kendini öldüren ikizim ve yazdıklarını kendi silenler kadar öldüm artık öyle ki şimdi gerçekten beni ikiye bölüyor: kendimi sevdiren sır ve göklerden bir gölgenin düşüp söndüğü o iki kötü mezar Yavuz Yıldırım Adnan Satıcı’nın da tespit ettiği
Devamı
[et_pb_section admin_label="section"] [et_pb_row admin_label="row"] [et_pb_column type="4_4"] [et_pb_text admin_label="Text"] tek sorumlumuz gecedir elinle bir demet bulutla gece kapıyı çaldığında şehir, en güzel köprülerini takmıştır gerdanına tüm gemileri bileğine bağlıdır, parıltılı edepsizdir, hep denizlerini göstermek ister tuğlalı yüzünde en çekici bakışı, kıpırtılı leylak kokulu nefesi rüzgar olup estiğinde gece, yıldızlarını dökmüştür tek bir sözle kuleleri uğuldamaya başlar, gecenin bir öpüşüyle briketli kasığında bir patlama duyulur tüm
Devamı
