“(…) Maltepe ve Kuleli askeri liselerinde edebiyat öğretmenliği yaptı. 1951’de siyasal eylemlerde bulunmakla suçlanarak tutuklandı. Askeri mahkeme tarafından dokuz yıl hapis cezasına çarptırıldı. Yedi yıl sonra koşullu olarak serbest bırakıldı. Vedat Türkali 1944-1950 yılları arasındaki ağır baskı döneminde devrimci sanat çevrelerinde elden ele gizlice dolaştırılan şiirleriyle (özellikle “İstanbul” şiiri ile) tanındı.
Devamı
“(…) Biz Tapınak turizminde Cennet promosyoncusu Haham papaz ve imamlar (…) Biz Samanyolu’nun ucunda Uzayın belirsiz noktasında Paralel evrenlerden birinin Kara delikli sonsuzluğunda, Tarihi kendimizden ibaret bilir Bunca canlı arasında Heykellerimizi dikip dikip devirir Doğruyu biliriz. (…)” İstanbul’da Kedi, Gündüz Vassaf, YKY, İstanbul, 2014, s. 17, 18 “(…) Hatırlıyor musunuz Bosna Savaşı’nda sniper turizmini, Keyfine adam öldürmeye gelenleri? (…)” agy s. 22 “V Çıkmaz sokak yolcularıyız Yazdığımız masalın. İnsan, insan olduğunu bileli Hayvanları aşağılayıp Kendini yüceltti. Tanrı dedi Kendisine benzetti. Bilim
Devamı
“(…) İnsanların iç yüzlerini gösteren Ayanalardır kirli pis sokaklar İnsanlar boşuna içlerini saklar Sokaklardır onları önümüze seren Ağaçlar meyve verir, insanlar pislik Bulaşır gülüşlerine ve sözlerine (…)” Akşamın Kaması, Sedat Umran, İz Yay., İstanbul, 2004, s. 24 “dumanın ölümü Duman olduğunu bile bile Saldın kendini boşluğa Yükseldin söküle, dikile Kapıldın bir sarhoşluğa Aradın tutacağın bir el Sen ey başkasından medet uman Hedefine varmadan evvel Dağıldın duman!..” agy s.
Devamı
Ölü Köpek Baladı Kim ki kendine acıyor kendini seçmiştir seçilmiş bir mesihtir gözyaşlarından vahalar biter ben ki artık acımıyorum kendime bundan sonrası fazladan yaşamak acı çekmek ağlatmıyor acılarım katarakt acılarım köpekbalıklarının camgözleri bakışlarım ölü köpek bakışları Onlar yaşamayı ezbere bilirler Onlar hep sonrayı beklerler oysa ben şimdide çakılı kaldım ve asla varamam onların sonrasına İnsanın tutkuyla kendini araması bulduğunda içindeki boşluğu dolduracağını umması kendini bulmak ve bulduğuna pişman
Devamı
“(…) adam yalnızlıklar içinde adam şaşkın adam alt üst olmuş (…)” İlk Düşen Kırmızı, Ergün Yazıcı, Komşu Yay., İstanbul, 2015, s.7 “aşk içinde duvara çarptığım ter tadını soruyor benden yorulmuş okşanmaktan ürkek tüylerini saklamış ten muzip aşk aldırmıyor yaşama ya yoksun yok oluş ya varsın aşk içinde” agy s. 11 “(…) yoruldum bütün aşklar aşkımın üstüne düşüyor” agy s. 13 “(…) bir batık limandayız ki haraptır sevdamız ağlıyoruz savaş piyadeleri geçiyor bozkırlardan susamışlar boş mataralarına ayçiçekleri dönerken
Devamı
“(…) Issız koyda yalnızlığa değil güneşe teslim olmak. Bir tanrıya. Denizin hayali sesine, kendi yüzündeki çok bilmiş tebessüme, ‘Pan’ın teneffüsüne’, pagan bir varoluş telakkisine… (Yalnızlığın güneşle teni okşadığı an.) (…)” Arzu Evi, Cem Uzungüneş, YKY, İstanbul, 2005, s. 14 “(…) Her şeyi var eden ve yok eden zaman bir tanrı mıdır? Bir tanrının içindeyiz. Şahdamarımız kadar yakın, şimdiki zaman içindeyiz. (…) (…) Bir düşte değiliz,
Devamı
“(…) Fiyakamız bir şeyimiz yok hep üzüntülüyüz (…) Tutkulu olsun şiddet içersin geçsin bulutlu göklerden (…) (…) (…) Baharın sonu bozuk yazı yaz değil buraların (…)” Talimatlar, Evren Kuçlu, Ebabil Yay., Ankara, 2012, s. 9 “(…) Bu dul dünya bana hobi gibi Dar avlusunda İslam olamadık yani (…)” agy s. 12 “(…) Gözünde büyüttüğün dünya bana Dar sevgilim Lobiler teyzeler nikah şekerleri (…) (…) Cesedimi çiğneyerek ancak Anlaşılır dünya ağır ağır (…)” agy s.
Devamı
“(…) ömrüm yalnızlıkların çölü (…)” Sevgiler Kanarken, Hüseyin Yurttaş, Türkiye İş Bankası Kültür Yay., İstanbul, 2012, s. 3 “(…), oyun sevinçleri dalgın avlulara inen akşamlarda çağrılmak kokusu (…) tanıktır gökte yıldız ayın ürperdiği geceler suların yalnızlığı söylediğine ıssız orman içlerinde (…)” agy s. 5 “(…) kirpiklerimiz hüznün buğusu uzaklardır bakıp durduğumuz yitip giden neyse oralarda neyse gelecek sandığımız bizi kıyılara mıhlayan çılgınca tutkumuz (…) sönmüş birer yanardağdır suskun yüreklerimiz vuruşları gizli, sesleri saklı göğüs kafesimizde
Devamı
Her insanın bir kutup yıldızı vardır. Karanlıkta yolunu aydınlatan, aydınlıkta görünmese dahi orada olduğu bilinen, sonsuz gökyüzün de bir elmas parçası gibi parıldayan kutup yıldızı… Kimimiz milyarlarca yıldız arasında onu bulur, kimimiz bulduğunu sanır, kimimiz de bulamaz. Bütün bunların haricinde ise o yıldızı bulup sırt çevirenler vardır. Bana kalırsa en yılgın
Devamı
