“KADIN VE ŞEHİR 2. Sarmaşıktın yola çıktın Bir kadına sarılmaya Ne valiz ne de yolluk Güzel bir cümle yanında Sözlüğünde onun adı Kimin gücü kazımaya Gidiyorsun zifte batmış Bir çift kartal kanadıyla Gidiyorsun yol bir yılan Sokar seni korkusuyla Göl az sonra görünecek Birazcık sabır kurbağa En ince harami sen ol Suç olmaktan çıksın yağma Ne güzeldi hayvan yanın Işıklı bir mağarada Dümdüz gidiyorken hayat Aşk bir çelişkidir sorma Zaten
Devamı
“(…) Koltuğunun altında kitap taşıyanlar kendi cesetlerinden heykeller yapmaktadır. (…)” Kara Kovan, Özer Burgaz, Sobil Yay., Ankara, 2010, s. 13 “(…) Her şey nekadar çekici! ve canınız soğuk bira çeker; Önünüzde birkaç saat, Kesik bir oğlak başı gibidir; Kanlı, hareketsiz, vurdumduymaz.” agy s. 27 “Sarhoş kusmuğu parkın yanıbaşında: Borsalar pusu, kredi kartları kaygan, kamyonlar bomba yüklü. Kanım tümüyle kirli. (…) Ben doğuyorum milat başlasın artık.” agy s.
Devamı
“(…) Şiiri musikiyi horlayın kenarda Resmi heykeli topuzlayın Torlayıp toplayıp çiçekleri Özel bir biçimde vıkvıklatın (…)” Yalelli, Salah Birsel, Adam Yay., İstanbul, 1994, s. 9 “(…) Çıplak ve külüfak Var telefon var Tükense de umutların şavkı Var telefon var (…)” agy s. 13 “(…) Kalkın mezarlardan tabutlardan Yeniden yaşamaya bakın” agy s. 14 “(…) Dışarda tilkiler insantazılar Ben içerde hep karanlık Yazılar yazıyorum” agy s. 17 “(…) N’olur biraz kendimi seveyim Kendimi tartayım kendimi öttüreyim Laleş
Devamı
“(…) 459 canlı görünürdüm aynada- bir çıktım eski dağa zor indirdim yarı cesedimi (…) 475 nasıl bir şiirdi sancılar boyu- düşmedi harflere bir hecesi (…) 479 nerden düşmüş bu eylül hüznü bozkıra- hangi camdan bakıyormuş gören (…) 499 hem aramış hem yitirmişim sizi sözü toprağı- kavuşurum birinize er geç (…) 507 temizlerim gülen koca ağzımı fırtınayla toprakla biter bu palyaçoluk 508 kat kat giysiler üstümde kırık aynalarda yüzüm bir şiirde yüreğim çırıl çıplak (…) 518 gorilleri de izlerim kürsülerde- kravat takarlar ve bir başka döverler bağırlarını (…) 520 beklerim bir sözün önünde el pençe divandır haşarı yüreğim (…) 523 savrulan kar kızıl şarap alevler içinde şiir çeker çevirir
Devamı
“(…) Bütün şehir çöküyor yüzünde bir insanın Şehir boğuluyor içinde insanların kan gibi bir sesle Mor bir kabus çöküyor üstümüze Parkta son ağaç da ölüyor intiharı hatırlatan bir ölümle. (…) (…) Akıl bir akreptir intihara hazır. (…) Şehirde evler olurdu sıcak odaları olurdu evlerin (…)” Şiirler, Erdem Bayazıt, İz Yay., İstanbul, 2008, s. 15, 19 “(…) Sonra toprak sıkışır sıkışır taşar da renk
Devamı
“Geçen Asır Yirminci Yüzyıl’ı yaşadık. Heyecanlı ve helecanlıydı. Bir hiç uğruna geberip gitme korkusu Dokuz canlıydı.” Faniler ve Zebaniler, Yağmur Atsız, Türk Edebiyatı Vakfı Yay., İstanbul, 2008, s. 11 “(…) Sen her şeyi, ama her şeyi biriktirip Sonra hiçbir şeyi bulamayan adam…” Agy s. 13 “(…) Her şehir insanı biraz yaralar. Terkederken anlayabildiğimiz kadar… (…) Sahi bu yaralar ne işe yarar?” Agy s. 25 “Müsamere Yıllarca, ama
Devamı
“(…) soytarı tarihin cilveli sargıları sağaltır mı bedevi gövdemize nişan kan oturmuşluğunu (…)” Kalaylı Pusu, Mustafa Akyürek, Phoenix Yay., Ankara, 2010, s. 19 “(…) yurtsuzum gök coğrafyada zilleri yitik yeni çingeneyim (…)” Agy s. 32 “SAÇKI TOHUMLARI sevi köşküne mihmandar kargalar tünedi (…)” Agy s. 34 “(…) bozulsun yüzyılların uzatmalı varyemez sevdası (…)” Agy s. 41 “(…) iyisi mi sus dilin yerine dudağın kanasın (…)” Agy s. 56 “KADIN Bekareti gözlerinde O evli kadınlar ki Bakışları sızı eyler Tuz eker çıra biçer” Agy s. 71 “(…) Ece’ye aşk demişler Behey
Devamı
“’Ortalık’ şiiri Herkes inatla kendini koruyor. (…)” Vadedimveylaya, Sina Akyol, Komşu Yay., İstanbul, 2011, s. 10 “Kuntşiir Dağa doğru git. Taş ol, ikiz ol dağa. Kal orda. Eprimeyen söz ol.” Agy s. 13 “Hamalşiir ‘Ölüm’ dediğim benden ibaret; varım, can- havliyle taşıyorum onu.” Agy s. 17 “’Helva’ şiiri İnsan ki ağırlığıdır, taşır kendini, (…)” Agy s. 18 “Deniz ve şiir Önüm deniz, bakıyorum: akıl indiriyorum onca maviye Anladığım söylenemez. Vazgeçip odama kapandığım söylenebilir pekala.” Agy s. 24 “Beş sakin söz (1) Bir ucu daha var anlamın: Bana zehri derin iksir sunar.” Agy s. 26 “(…) ne desem kar etmez ..
Devamı
“(…) Tut ki deliyim Hem de tımarhanelik Üç beş kuruşa köle insanlara gülüyor kalp diye taşıdıkları et parçasını Hayır fesat yuvasını gayya kuyusunu Görüyor, kokusunu hissediyorum ya! (…)” Dünya Hali Bu, Şerif Aktaş, Berikan Yay., Ankara, s. 22 “(…) İnsan! Görkemli ve aciz secdede imansız kadehte Tanrı Unutulmuş mezarda garip ve sessiz dua kaderin efendisi ve kölesi (…) İnsan bu! Büyük denizlerde, karlı dağların unutulmuş köşesinde derin bir kuyu!” Agy s. 25, 26 “ÇAĞIMIZA
Devamı
