Çevirmek için söz vermiştim ve yaptım, umarım beğenirsiniz.
visal arzusu – şeyh bahai’den güzel bir şiir. herkes onu göklerde dinlerde ve ayinlerde ararken aslında o bizimledir diyor. cami de değil meyhanede bile bulursun onu. herkes mekke’ye evine giderken ben kendisin istiyorum. heryerde herşey’de onu bulabilirsin diyor bir yere gitmene gerek yok. kuşların hayvanların sesinde, çiçeklerin kokusunda vardır o. yansımasını değil kendisini istiyorum ben.
siyasi olarak onun hayatı ile ilgili internette bulabileceğiniz çok şey var. o konuları siteye koymak istemiyoruz malesef. bizim site de sanat, şiir, müzik gibi konular yer almaktadır, teşekkürler..
ne zamana kadar yegane sana varmanın arsuzusundan
göz yaşlarım her kirpik’ten sel gibi akacak
hicran üzüntüsü bitecek mi
üzüntünün Oku aşıkların kalbini delip geçti
bir topluluk seninle ilgileniyor ve sen ortada yoksun
dindar ve sofu’nun silo kapısına gittim
herkesi senın önünde eyilip düzelmelerini gördüm
meyhane’de yol gösterenim silo da ise sofuyum
bazen manastır görevlisiyim bazen camidir evim.
yani seni kapı kapı arıyorum
herifler her birisi işinin peşine gittiklerinde
sofu cami’sine gitti ve ben şarap fıçısına
ben yarimi arzuladım ve o yarin yansımasını
hacı Kaba yoluna gitti ben ise görüşmek arzusu ettim
o evi aradı ama ben ev sahibini
her kapıyı çalarsam o evin sahibi sensin sen
her nereye gidersem külübeler ve koruyucular sensin sen
meyhane de ve manastır’da canan sensin sen
benim kastim kaba’den ve püthane’den sensin sen
hedef sensin Kaba ve pütler hepsi bahane
bülbül çim’de çiçeğin güzelliğinden işaretler gördü
kelebek ateşe girip sır’larını anladı
arif senin sıfatını gençlikte ve yaşlılıkta gördü
yani heryerde yarin yüzünü görebilirsin
ben deli divaneyim kapı kapı gezdiğime göre
akıllı seni akılla ararken
deli gidip seni ayinlerde arar
gonca yeşerdiğinde bu bağ kokmaya başlar
herkes bir bahane ile sana teşekkür eder
bülbül kaside söyler kumru şarkı
bahai e yazık ki gönlü senin için ağlar
ne kadar da asi olsa senin hizmetkarin
senin iyiliğine her zaman umudu var
senin iyiliğinin “hayalinin” suçu
günah yapmak için en iyi bahanerdir bu
farsçası:
تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه
خواهد که سرآید غم هجران تو یا نه
ای تیره غمت را دل عشاق نشانه
جمعی به تو مشغول و تو غایب زمیانه
رفتم به در صومعه عابد و زاهد
دیدم همه را پیش رخت راکع و ساجد
در میکده رهبانم و در صومعه عابد
گه معتکف دیرم و گه ساکن مسجد
یعنی که تو را می طلبم خانه به خانه
روزی که برفتند حریفان پی هر کار
زاهد سوی مسجد شد و من جانب خمار
من یار طلب کردم و او جلوه گه یار
حاجی به ره کعبه و من طالب دیدار
او خانه همی جوید و من صاحب خانه
هر در که زنم صاحب آن خانه تویی تو
هر جا که روم پرتو کاشانه تویی تو
در میکده و دیر که جانانه تویی تو
مقصود من از کعبه و بتخانه تویی تو
مقصود تویی …کعبه و بتخانه بهانه
بلبل به چمن زان گل رخسار نشان دید
پروانه در آتش شد و اسرار عیان دید
عارف صفت روی تو در پیر و جوان دید
یعنی همه جا عکس رخ یار توان دید
دیوانه منم ..من که روم خانه به خانه
عاقل به قوانین خرد راه تو پوید
دیوانه برون از همه آئین تو جوید
تا غنچهء بشکفتهء این باغ که بوید
هر کس به بهانی صفت حمد تو گوید
بلبل به غزل خوانی و قمری به ترانه
بیچاره بهایی که دلش زار غم توست
هر چند که عاصی است ز خیل خدم توست
امید وی از عاطفت دم به دم توست
تقصیر “خیالی” به امید کرم توست
یعنی که گنه را به از این نیست بهانه
“شیخ بهایی”
