Dündü galiba –bu bir aydınlanış mıydı bilmem ama- bu dünyada ne yaptığımı, asıl işimin ne olduğunu biraz geç de olsa anladım. Evet, öğretmenlik yapıyorum ama meğerse ben belki bir şair ve kesinlikle bir antoloğum. Bunu anlamamı sağladığı için rahmetli İlhan Berk’e teşekkür ediyorum. Çünkü bunu anlamam için onun Beyit-Mısra Antolojisi’ni
Devamı
“(…) Bütün şehir çöküyor yüzünde bir insanın Şehir boğuluyor içinde insanların kan gibi bir sesle Mor bir kabus çöküyor üstümüze Parkta son ağaç da ölüyor intiharı hatırlatan bir ölümle. (…) (…) Akıl bir akreptir intihara hazır. (…) Şehirde evler olurdu sıcak odaları olurdu evlerin (…)” Şiirler, Erdem Bayazıt, İz Yay., İstanbul, 2008, s. 15, 19 “(…) Sonra toprak sıkışır sıkışır taşar da renk
Devamı
Aşık oldun mu? Elbet olmuşsundur yada olacaksın diyeyim. O aşk acısını az çok bilirsin. O hicran duygusunu çekmişsin belki de en yakın tanıdığın insanın acı çektiğine şahit olmuşsun, o bile olmadıysa bir kaç hikaye bilirsin bu konuda. Say bakalım kaç tane aşk hikayesi isimlendirebilirsin? yardım edeyim: Leyla ve Mecnun, Şirin
Devamı
Günümüzde 18 olarak kabul edilse de bir insanın yetişkin olduğu yaş cinsel açıdan olgunlaştığı yaştır. Zira diğer canlılar gibi insanoğlu da üremek ve varlığını devam ettirmek amacıyla yaşar. Nitekim hastanelerin, ilaçların olmadığı; hastaların yalnızca bitkisel yöntemler ile tedavi edilebildiği ilk çağlarda bir insanın ortalama ölüm yaşı da üreme kabiliyetini henüz kaybettiği yaşlarına
Devamı
İnsan kavramının ne olduğunu anlamaya çalışmalı mı, yoksa sadece yaşamalı ve öğrenmeli mi? Yaşadığımız gezegende sadece bir kişi olsaydık yahut sanıldığı gibi bireysel bir hayatı yaşıyor olsaydık yaşayıp öğrenmek yeterli gelebilirdi. Ancak insan bununla yetinebilecek kadar sığ bir varlık değildir. Çünkü "İnsan" kavramını algılayabilmek kişinin kendisini tanıyabilmek için atacağı ilk adımdır.
Devamı
“Geçen Asır Yirminci Yüzyıl’ı yaşadık. Heyecanlı ve helecanlıydı. Bir hiç uğruna geberip gitme korkusu Dokuz canlıydı.” Faniler ve Zebaniler, Yağmur Atsız, Türk Edebiyatı Vakfı Yay., İstanbul, 2008, s. 11 “(…) Sen her şeyi, ama her şeyi biriktirip Sonra hiçbir şeyi bulamayan adam…” Agy s. 13 “(…) Her şehir insanı biraz yaralar. Terkederken anlayabildiğimiz kadar… (…) Sahi bu yaralar ne işe yarar?” Agy s. 25 “Müsamere Yıllarca, ama
Devamı
“(…) soytarı tarihin cilveli sargıları sağaltır mı bedevi gövdemize nişan kan oturmuşluğunu (…)” Kalaylı Pusu, Mustafa Akyürek, Phoenix Yay., Ankara, 2010, s. 19 “(…) yurtsuzum gök coğrafyada zilleri yitik yeni çingeneyim (…)” Agy s. 32 “SAÇKI TOHUMLARI sevi köşküne mihmandar kargalar tünedi (…)” Agy s. 34 “(…) bozulsun yüzyılların uzatmalı varyemez sevdası (…)” Agy s. 41 “(…) iyisi mi sus dilin yerine dudağın kanasın (…)” Agy s. 56 “KADIN Bekareti gözlerinde O evli kadınlar ki Bakışları sızı eyler Tuz eker çıra biçer” Agy s. 71 “(…) Ece’ye aşk demişler Behey
Devamı
“’Ortalık’ şiiri Herkes inatla kendini koruyor. (…)” Vadedimveylaya, Sina Akyol, Komşu Yay., İstanbul, 2011, s. 10 “Kuntşiir Dağa doğru git. Taş ol, ikiz ol dağa. Kal orda. Eprimeyen söz ol.” Agy s. 13 “Hamalşiir ‘Ölüm’ dediğim benden ibaret; varım, can- havliyle taşıyorum onu.” Agy s. 17 “’Helva’ şiiri İnsan ki ağırlığıdır, taşır kendini, (…)” Agy s. 18 “Deniz ve şiir Önüm deniz, bakıyorum: akıl indiriyorum onca maviye Anladığım söylenemez. Vazgeçip odama kapandığım söylenebilir pekala.” Agy s. 24 “Beş sakin söz (1) Bir ucu daha var anlamın: Bana zehri derin iksir sunar.” Agy s. 26 “(…) ne desem kar etmez ..
Devamı
“(…) Tut ki deliyim Hem de tımarhanelik Üç beş kuruşa köle insanlara gülüyor kalp diye taşıdıkları et parçasını Hayır fesat yuvasını gayya kuyusunu Görüyor, kokusunu hissediyorum ya! (…)” Dünya Hali Bu, Şerif Aktaş, Berikan Yay., Ankara, s. 22 “(…) İnsan! Görkemli ve aciz secdede imansız kadehte Tanrı Unutulmuş mezarda garip ve sessiz dua kaderin efendisi ve kölesi (…) İnsan bu! Büyük denizlerde, karlı dağların unutulmuş köşesinde derin bir kuyu!” Agy s. 25, 26 “ÇAĞIMIZA
Devamı
