“Her şiir bir yaşam
saklar içinde.
Şiirlerinde gizlidir,
şairin yaşam şifreleri…”
Deniz Kabuğundan Masallar, Volkan Şahin, Hayal Yay., İstanbul, 2011, s. 3
“Mutsuz
Sevilmeyi özlediğim bu yerde
Kin tutmayı öğrendim
Gülmeyi unuttum
Ezmeyi öğrendim
Şimdi mutsuzum anne
Herkes mutsuz
Şehirler mutsuz”
agy 16
“(…)
Yıpranmayı biliyoruz
Gençliğimize rest çekiyoruz
Yaşıtlarımızdan çok farklıyız
Sayenizde…
(…)
(…)
Uçtum; ama konmadım”
agy s. 25, 26
“(…)
Şiir delisi oldum, düşündükçe çıldıran,
(…)”
agy s. 33
“(…)
Kansere rağmen sigarayı
Zamana rağmen kitapları
Pahalı bedeline rağmen yaşamayı hala çok seviyorum
(…)
Yalanlara rağmen okumayı
Sana rağmen seni hala çok seviyorum
Seveceğim…”
agy s. 46
“(…)
Umurumda mı sanki
Elveda”
agy s. 51
“(…)
Ruhum harabeye döndü, yıkık ve tarmar.
Kalbim yaralı, parmak izleri kirli,
Alır kucağına yüreğini, taşır dünyaya,
Böyledir dertli şairin yüklü sevgisi.
(…)”
agy s. 57
“Aranan
Aranan olmak ne güzel,
İki dudağımın arasında hep özlediğimin,
Yalnızlığımı paylaştığım,
Yokluğunda çıldırdığım sigaram.
Vazgeçilmez olmak senin gibi
Her bir arada bahane
Tek dost, tek derttaş sigaram
Aranan olmak ne güzel senin gibi
Biterken zevk vermek senin gibi
Tüterken zevk vermek
Bir çakmakla kor olup
Çektikçe körüklenmek ne güzel
Vazgeçilmez olmak ne güzel senin gibi”
agy s. 58
“(…)
Buradayım, yanı başındayım, belki içindeyim, diyor ölüm sessizce.
(…)”
agy s. 59
“Yağmur ve Bulut
Kan kokusu alıyorum bir toplu mezar
Kimin diye soruyorum
Aldığın koku damarlarındaki kan diyorlar
Kan kokusu geliyor,
Toprak kokusuyla karışmış,
İlkbahar yağmurunda.
Patika yol ve ben yürüyorum,
Sonsuzluğun bağrına.
Güneş yüzünü saklamış,
Bulutlar günün efendisi.
Ben bulutlara hayran,
Ben yağmura hastayım,
Ben bu havalara müptelayım.”
agy s. 60
“(…)
Kaset gibi çalarsın sana kaydedilenleri
Hiç sormazsın, bozulmazsın
Usta tavırlısın sana kaydedilenleri aksetmekte
Üstüne yok bu işlerde
Sen hiç düşünmedin
Düşünüyor ve onlara katılıyor gibisin
Ama zannediyorsun, değilsin.
O yüzden boş beyinlisin
Ziyan ve hayvanlara hakaretsin
Ruhsuz bir cesetsin”
agy s. 73
“(…)
Tıpkı nehrin kenarında
Güneşin batışını izlemek
Güneş ile birlikte batmak
Bir hüznün çöküşü karanlıkta
(…)”
agy s. 76
“Buko
Bukowski’nin romanı; votka, cips ve kadındır
Onun ilacı
(…)”
agy s. 81
“(…)
Üzüldüm sadece yalanlarına.
Yaşam da yalan değil mi zaten… (…)
(…)
Ertesi gün yeniden hayata dönebileceğin bir intihar değil midir
içmek?
(…)
İntihar edelim sonsuza dek.”
agy s. 82
“(…)
Havai fişeklere arkamı dönüyorum artık,
Küçükken, bir tane atsınlar diye ağladığım.
Hiçbir şey kalmadı artık,
Zevk aldığım…
Art arda sigaralar yakıyorum artık
Küçükken, iki sigara arası zaman arttıkça heyecanlandığım
Hiçbir şey kalmadı artık.
Zevk aldığım.
Zaman mefhumunun yok artık,
Küçükken en kısa ana, en çok hayal sığdırdığım.
Hiçbir şey kalmadı artık.
Zevk aldığım.
(…)”
agy s. 98
