“… Şaman olmaktan kaçınan kimse sonunda ya delirir, ya da ölür.”(Cemal Şener, Şamanizm, Etik yay, İstanbul, 2001, s.22) Bütün sayıklamaları ölmemek içindir şamanın ve edebiyatın çoğu da bu sayıklamalardan oluşur. Sayıklama bir tür kendi kendine konuşmadır bilinçsizce. Tıpkı rüyalar gibi… Birisine değil kendi kendinedir. Sayıklayan sözlerini dizginleyemez, düş gören düşünü. Zorunlulukla
Devamı
XXII Hemşirenin silkelemesiyle gözlerimi açtım. -Tahir! Uyan hadi, Tahir “Tamam” dedim başımdan gitmesi için “Tamam, uyandım.” “Günaydın” diyerek diğer hastaları uyandırmaya koyuldu.Öyle yorgun ve uykulu hissediyordum ki yataktan nasıl kalkacağımı bilemiyordum. Gözlerim tavanda öylece kalakalmıştım. Koridordaki hoparlörden Amelie filminin müziği geliyordu. Şu andaki konumumuza uymayan bir iyimserlik.Neden sonra zorda olsa doğrulup yatağın kenarına
Devamı
XXI Uyandığımda güneş yeni doğuyordu.Üzerinde yattığım kumları hissediyordum.Gözlerimi açacak gücü bir türlü kendimde bulamıyordum. Gözlerim kapalı küçük dalgaların seslerini dinliyordum. Ne olmuştu bana?Neredeydim? Gözümü açtığımda burnunun dibinde bir serçe ölüsü vardı. Kafasında kan vardı;galiba kulaklarında. Önce kuşların denize doğru düşüşünü hatırladım;sonra Adnan’ın ‘çığlık’ atışını.Ellerimi kulağıma götürdüm .Kulağım pıhtılaşmış kanla dolmuştu.Yüzüm de kan
Devamı
XX Karakol binasından Adnan’la beraber çıktığımızda güneş ufka doğru yaklaşmaktaydı.İkimiz de konuşmuyorduk.Hava sıcaktı;deniz ve gökyüzü pırıl pırıldı.Hafif bir meltem esiyordu ılık ılık.‘Şimdi senden özür dilemem mi gerekiyor?’dedim .Adnan gülümsedi.‘Buna hiç gerek yok.Alkol insana her şeyi yaptırabiliyor.’dedi -Peki şimdi ne olacak? -Ne ne olacak? -Yani biz…melike… -Biliyorsun o benim karım. Olduğum yerde durdum;Adnan da durup bana döndü. ‘O
Devamı
XIX Karakolda bizi komiserin odasına götürdüler. odaya girince komiser bizi şöyle bir süzdü ve onları getiren polise döndü:‘Vukuat mı var?’ -Bu adam barda olay çıkarmış ve birisini de fena halde dövmüş komserim. -Ne demek fena halde? -Hastaneye kaldırdık.Durumu ciddi komserim. Bunu duyan komiser bana daha bir ilgiyle baktı.Sonra ilgisi Melike’ye yöneldi. -Peki bu hanım kim? -O da
Devamı
XVIII O günün akşam üstü Melike’yle beraber sahilde yürüdük .Çoğunlukla sessizdik.İkimiz de gergin ve düşünceliydik. “Buradan gidelim,Tahir” dedi “Sinirlerim çok gergin.Ankara’ya dönelim.Annemi de görmek istiyorum.” “Hayır,Melike gitmeyeceğiz.” dedim “Ankara’ya gidince bu heriften kurtulabilecek miyiz sanki.” Başını önüne eğip yürümeye devam etti. “Ve bu akşam yine o bara gideceğiz.”diye ekledim.Korkuyla durup bana
Devamı
XVII Sabahın erken saatleriydi ve sahilde benden başka kimse yoktu.Deniz sahile vuran minik dalgalar dışında dümdüzdü.Bu görüntünün insana huzur vermesi gerekirdi ama benim boğazımda bir türlü yutkunamadığım bir sıkıntı var gibiydi .Neredeyse bütün kaslarım gergin bir halde kumlara oturmuş bir yandan kumları eşeliyor bir yandan da kafamı toplamaya çalışıyordum.Ne olmuştu yani
Devamı
XVI Otele döndüğümde karmakarışık düşünceler içindeydim, başım ağırlaşmış gibiydi. Odaya girince Melike’yi hüngür hüngür ağlarken buldum.Ağlamaktan gözleri şişmişti ve içler acısı bir hali vardı.İç çamaşırlarıyla yüzüstü yatmış zangır zangır titreyerek ağlıyordu.Onun bu hali bende merhamet ve şehvet duygularını beraber uyandırıyordu. Yanına oturdum ve saçlarını okşamaya başladım. Öğrendiklerimi bana kendisinin itiraf etmesini
Devamı
XV Yaz gelip Ankara kavurucu sıcaklara teslim olduğu zaman Melike’yle Alanya’ya gittik.Sahile yakın bir otelde oda tuttuk.Gündüzleri sahilde bir şezlong kiralıyor , akşama kadar güneşin ve denizin tadını çıkarıyor,akşamları da çarşıdaki barları geziyorduk.Geceleri seviştikten sonra bir de sigara yakınca kendimi cennette gibi hissediyordum .Gittiğimiz her yerde tenha bir yer bulup sevişiyorduk;kalede
Devamı
