XIV İki aydır Melike’yle beraberiz ve bu gün annesiyle tanışacağım.İlişkinin bu denli ciddileşmesi beni mutlu ettiği gibi korkutuyor da. Ya bütün bunlar birden sona ererse diye korkuyorum. Onun sayesinde geçmişimin kısır döngüsünden kurtuldum ve yeniden yaşamaya başladım gibi geliyor bana. Ama ya tutunduğum bu son dal kopuverirse. diye düşünerek pencereden sokağı izliyordum.Sokağın
Devamı
XIII İşten gelmiş televizyon karşısında bira içiyordum.Telefon çaldı. “Muhakkak Melike’dir” diye düşünerek açtım telefonu. “Merhaba Tahir.Beni tanıdın mı?” diye soruyordu ahizenin diğer tarafındaki tanıdık ses.Bir süre önce kurtulduğum kalp çarpıntımı bir defa daha duyumsadım.Ece’ydi bu. Kaç yıl sonra sesini ilk defa duyuyordum. Sesim titreyerek cevapladım: “Evet.Tanıdım.” -Nasılsın? -İyiyim.Sen nasılsın? -Ben de iyiyim.Seni aradım çünkü
Devamı
XII İşten çıkınca hiç adetim olmadığı üzere metroya binmek yerine Tandoğan’dan Kızılay’a doğru yürümeye başladım.Hava bir kış gününe oldukça sıcaktı;bahar havası gibiydi.Sokaklarda sokak lambalarının altında telaşlı bir kalabalık vardı.Sanki herkes kendini biran evvel evine atıp televizyon karşısına geçmek istiyordu.Normal zamanlarda ben de öyle yapardım.Ama neydi bu günü anormal kılan?Hayatıma bir kadının
Devamı
XI O geceden beri Melike’yi düşünüyordum. Anlattığına göre resim bölümünden mezun olmuştu,iki yıldır iş arıyor,ama bulamıyordu. Her sene KPSS kurslarına girip öğretmen olmak için sınavlara giriyor ve yeterli puanı tutturamadığı için kazanamıyordu.Tek çocuktu. Babası o çocukken ölmüştü ve annesiyle oturuyordu. Ne kadar güzel ve sıcaktı. .Kadınsız geçen bu kadar zamandan sonra…Ama
Devamı
X “Merhaba” dedi kadın. Bense ‘merhaba’ diye karşılık verdim şaşkın şaşkın. Benimle aynı yaşlarda oldukça güzel kumral bir kızdı. Kıyafeti de oldukça seksiydi,yakasını iki düğme açtığı beyaz bir gömlek ve dizinin üstünde kalan kot etek giymişti.Bunlar bu underground bara göre bile fazla dekolteydi.Böyle güzel bir kızın durup dururken benim yanıma gelip
Devamı
IX Birkaç gün önce iş çıkışı yine buraya gelip oturmuştum. Ama bu defa farklıydı. O gün ben de bir arkadaşımı bekliyordum: Meral’le buluşacaktım. Hasbelkader geçenlerde barda karşılaşmış ve bugün burada buluşmak için sözleşmiştik. Birbirimizi çok sevmesek de, arkadaş kalacak kadar bir yakınlığımız vardı. Arada sırada orada burada karşılaşıp bira içer, tutunamayanlığımızdan bahsederdik.
Devamı
VIII Bugünlerde sanki insanlar daha sık intihar ediyor ya da bana öyle geliyor. Gazeteyi açıyorum ve bir haber benim için iliştirilmiş bir not gibi gözüme takılıveriyor. “Bilmem neredeki bir felsefeci kendini uçurumdan aşağı atarak intihar etti.” Bu haberi okuyunca düşüncelere garkoluyorum. Bir Felsefeci mi? Ben yaşlarda benim gibi bir felsefeci neden
Devamı
VII “İntihar Gerçek intiharlar soğukkanlılıkla karar verilenlerdir. Diğer intiharları bunlardan ayırıyorum. Örneğin anlık bir öfkeyle kalkışılan ve başarılan intiharları bunlardan ayırıyorum. Soğukkanlılıkla düşünülüp tasarlanarak uygulanan intihara gerçek dememin sebebi diğerlerinden daha değerli bulmam; yoksa diğerlerinin intihar olmadığını söylemiyorum. Bunları daha değerli bulmamın sebebi ise hayatın görünüşlerinden değil bizzat kendisinden kaynaklanmaları; anlık bir
Devamı
VI Yazı yazmak, yaşamanın karşısındaki ölüm dışındaki ikinci seçenek gibi görünüyor. Benim gibi yaşama uyum sağlayamadığı halde ölmeyi tercih etmeyenlerin ya da cesaret edemeyenlerin önündeki ikinci seçenek. Uyumsuz bir insan, hayatının bir noktasında yazmaya, yazılarıyla avunmaya karar verir ve yaşadığı acıyı sayfalara dökmeye başlar. Böylece geçmişini yeniden yaşayarak hayatına bir yoğunluk katmaya
Devamı
