“(…)
Kim ki
Yelken açmak ister
Bilinmeyen ufuklara
Gönül vermelidir
Her damlasına
Denizin”
Yüz ToprakŞiir, Hayrettin Ökçesiz, Ayrıkotu Yay., İstanbul, 2008, s. 29
“(…)
Gece bir halden anlar
Bilge”
agy s. 30
“31
Bütün yalanlar inanmanı ister
Yangın ormanı
Sel ovayı
Cellat kelleyi ister
Bütün yalanlar ruhunu ister
Bir dirhem etin için
Bütün gerçekler bilinmeyi ister
Bilesin”
agy s. 40
“32
İnandır kendini ona ya da buna
Nefis şeyler yemenin hazzını düşün
Güzel kadınlar arzula her biri kendi tarzında
Şuh ya da tanrıça
Haksızlığa öfkelen
İşkence iğrendirsin seni
Hakikatin yetkinliğinde coş
Bahar sürgünlerinde sarhoş ol
Tanrıya yürü karıncanın ardından
Emeği kutsa halk devrimlerinde
Sıkıcı kurullarda özgür kaldırımları düşün
Siyah beyaz fotoğraf sergilerini
Bir yorgunluk kahvesini de düşleyerek gez
Sade
İnandır işte kendini bir şeylere
Beni rahat bırak”
agy s. 41
“55
Büyük olan asıl
Şiirdir
Şair de ara sıra büyük olur
Diğer insanlar gibi”
agy s. 65
“76
Hiçbir şey demez oldu şeytan
Çekti gitti”
agy s. 86
“(…)
Yalnızlık değil anılar korkutuyor beni kış geceleri uzun
Beklemeye kısa günleri umutsuz bir yolculuğun
Susmak meğer sözcüklerin yetmediği yerde varmış
(…)”
agy s. 87
“87
Nedir yaşamak
Bir kadını sevmek doyasıya
Bir işi yapmak kıyasıya
El ayak göz olmak
Eşe dosta
Güle ağlaya gelip geçmek
Dünyadan
Bilmek bilmediğini
Eylemek eylemediğini
Bütün ağrılarını yeryüzünün
Unutmak yarin kucağında
Zehir zemberek
Bir sevdayı avutmak
İş ile düş ile
Nedir başka yaşamak”
agy s. 97
“(…)
Gelecek ardından er geç
Lacivert gece
(…)
Buydu istediğim
Sonra
Doğmasa da olur
Gün artık”
agy s. 110
